Łuk Mużakowski to ciąg wzniesień morenowych rozciągających się od miejscowości Tuplice, Trzebiel i Łęknica po stronie polskiej oraz Weißwasser, Dőbern po stronie niemieckiej. W środkowej jest on podzielony doliną rzeki Nysy Łużyckiej, która wyznacza granicę państwową. Morena jest położona w obrębie: niemieckich landów - Saksonii i Brandenburgii oraz województwa lubuskiego w Polsce (powiat żarski). Łuk Mużakowa powstał w efekcie działalności lądolodu skandynawskiego, z okresu zlodowaceń południowopolskich i środkowopolskich. Posiada on unikalną formę, a jego wewnętrzna budowa cechuje się wychyleniem warstw geologicznych. Wychylone ku powierzchni pokłady węgla brunatnego były eksploatowane w licznych odkrywkowych i podziemnych kopalniach. Obecnie teren Łuku Mużakowa przedstawia fantastyczny krajobraz polodowcowy i pogórniczy, gdzie możemy obserwować współczesne procesy przemian środowiskowych. Wysokie walory geologiczne, przyrodnicze i środowiskowe obszaru Łuku Mużakowa zadecydowały o objęciu go programem ochrony i promocji dziedzictwa geologicznego w formie geoparku. Geopark Łuk Mużakowa od roku 2011 należy do sieci geoparków europejskich posiadających wsparcie UNESCO. Polska część obszaru podlega prawnej ochronie w formie parku krajobrazowego. Zapraszamy Państwa do zwiedzenia jednego z wielu obiektów turystycznych geoparku jakim jest ścieżka geoturystyczna "Dawna kopalnia Babina".

 

GEOPARK - czym jest

Geopark obejmuje obszar, w którym realizowane są cele ochrony przyrody zmierzające do zachowania dziedzictwa geologicznego, w sposób sprzyjający lokalnemu rozwojowi społecznemu, ekonomicznemu i kulturowemu. Jego celem jest także promocja wiedzy o Ziemi w społeczeństwie, na różnych poziomach edukacji, w tym w formie rozwoju geoturystyki. Służy on również wspieraniu badań, związanych z naukami geologicznymi i środowiskowymi. W granicach geoparku znajduje się zróżnicowana sieć, udostępnianych do zwiedzania, stanowisk geologicznych (geotopów), oraz innych obiektów o znaczeniu ekologicznym i kulturowym. Geotopy w geoparku są miejscami gdzie możliwa jest obserwacja elementów przyrody nieożywionej. Posiadają one czytelną informację na temat rozwoju skorupy ziemskiej lub życia na Ziemi. Za geotopy uznaje się również obiekty, których powstanie związane jest z geologiczną przeszłością obszaru.