Lubuskie na weekend

Winnicowy krajobraz Toskanii, park wpisany na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO, system podziemnych fortyfikacji porównywany do Linii Maginota, morena czołowa widziana z kosmosu czy unikalny w skali europejskiej obszar ornitologiczny – takie jest Lubuskie! Warte zachodu i idealne na weekendową turystykę.

Przez weekend w Lubuskiem można zostać enoturystą, eksplorować militarne podziemia, podziwiać unikatowe tereny geologiczne lub zwiedzić jedyny taki w tej części Europy park! Wystarczy wsiąść w samochód, na rower lub w samolot, bo region ma regularne połączenie ze stolicą.

Zgodnie z legendą Bachus, bóg wina i winorośli, poniósł śmierć z rąk tytanów, a jego krew zrosiła wybrzeża Morza Śródziemnego, Francję, okolice Renu i Mozeli. Kilka zbłąkanych kropel spadło także w okolice południowej i zachodniej Polski. Wszędzie tam rozrosły się wspaniałe winorośle. To jedynie legenda…, ale prawdą jest, że już od X wieku krajobraz ziem lubuskich upiększały liczne winnice. Pogoda w naszym regionie nie jest tak łagodna, jak w winiarskich regionach Francji czy Włoch, ale odpowiednie, pagórkowate ukształtowanie terenu zapewnia dobre nasłonecznienie stoków, co przekłada się na udane zbiory. Lubuskie to Polska Toskania. Znajdziecie tu kilkadziesiąt pięknie położonych winnic, wina przygotowywane ze starych, rosnących tu od setek lat szczepów oraz winiarskie wydarzenia. Zwiedzanie winiarskiego szlaku (można odwiedzić nawet kilkadziesiąt winnic na południu i północy regionu) zacznijcie od Lubuskiego Centrum Winiarstwa w Zaborze, które znajduje się w sąsiedztwie największej samorządowej winnicy w Polsce. Zapoznajcie się w Centrum ze ścieżką dydaktyczną, obejrzyjcie materiały multimedialne, weźcie mapę i ruszajcie na szlak!

Więcej informacji znajdziecie na stronie Lubuskiego Centrum Winiarstwa

Przygraniczna Łęknica, położona na południu województwa, jest jedyną gminą w Polsce, która na swym terenie ma dwa obiekty o klasie UNESCO: wpisany na Światową Listę Dziedzictwa Park Mużakowski oraz posiadający certyfikat UNESCO Geopark Łuk Mużakowa (jedyny w Polsce geopark będącym członkiem Sieci Geoparków Europejskich oraz największa w Europie morena czołowa, widoczna z kosmosu). Park Mużakowski to największy w Polsce i Niemczech krajobrazowy park w stylu angielskim. Założony w pierwszej połowie XIX wieku przez pruskiego arystokratę, księcia Hermanna von Pückler-Muskau, należy do najwybitniejszych osiągnięć europejskiej sztuki ogrodowej. Park leży w dolinie Nysy Łużyckiej, a rzeka naturalnie dzieli go na część polską (Łęknica) i niemiecką (Bad Muskau). Po stronie niemieckiej zlokalizowana jest jego centralna część, z zabudowaniami rezydencjalnymi i ogrodami. Po stronie polskiej znajduje się natomiast naturalistyczny park o powierzchni ok. 500 hektarów. Obie części łączą mosty: Podwójny oraz Angielski. Wstęp jest wolny. Park jest dostępny przez całą dobę, można go zwiedzać na rowerze.

Z kolei transgraniczny – bo podobnie jak Park Mużakowski znajduje się zarówno po stronie polskiej jak i niemieckiej – Geopark Łuk Mużakowa obejmuje unikatową w skali europejskiej u-kształtną strukturę geologiczną powstałą w efekcie działalności lodowców skandynawskich. Największą atrakcją Geoparku są różnokolorowe jeziora, które powstały w wyniku wydobycia węgla brunatnego (kopalnia działa tam ponad 100 lat). Zbiorniki tworzą unikatowe w skali kraju pojezierze antropogeniczne. Unikatowe fenomeny geologiczne można zwiedzić pieszo lub na rowerze dzięki licznym ścieżkom geoturystycznym, z których najbardziej atrakcyjna jest ścieżka „Dawna kopalnia Babina”.

Międzyrzecki Rejon Umocniony to największe podziemia fortyfikacyjne na świecie! Imponujący system umocnień został stworzony przez Niemców w latach 1934–1944 dla ochrony wschodniej granicy III Rzeszy. Można w nim znaleźć obiekty militarne, w MRU znajduje się też unikalny rezerwat nietoperzy, w którym zimuje ponad 30 tys. osobników. MRU to około 100-kilometrowy odcinek umocnień, który rozciąga się od okolic Skwierzyny przez Kaławę, Wysoką, Boryszyn na południe do Odry. Jego główną częścią jest system tuneli wybudowanych w okolicach Międzyrzecza. Szacuje się, że podziemne korytarze mają w tym miejscu około 35 km długości. Turyści mogą zwiedzać część obiektów MRU. Jedna z ciekawych, podziemnych tras, znajduje się w Pniewie, gdzie możemy również zwiedzić skansen sprzętu wojskowego oraz salę wystawową, w której zgromadzono liczne eksponaty związane z historią i przyrodą MRU. Inna trasa zaczyna się na tzw. Pętli Boryszyńskiej koło Boryszyna i posiada wiele wariantów. Ze względu na ochronę nietoperzy większość podziemnych tuneli udostępniona jest turystom tylko w okresie letnim – od kwietnia do października. Za to część korytarzy można zwiedzić także rowerem.

Park Narodowy „Ujście Warty” jest wyjątkowo cennym ornitologicznie obszarem o powierzchni ponad 8 tys. ha, na którym znajdują się unikalne pod względem przyrodniczym tereny podmokłe, rozległe łąki i pastwiska. Całość stanowi jedną z najważniejszych w Polsce ostoję ptaków wodnych i błotnych. Na obszarze Parku stwierdzono obecność około 270 gatunków ptaków, z czego 26 należy do rzadkich lub zagrożonych wyginięciem.

Park powstał 1 lipca 2001 roku w pobliżu ujścia Warty do Odry. Na jego krajobraz składają się głównie otwarte siedliska łąkowe, poprzecinane gęstą siecią kanałów i starorzeczy oraz zaroślami wierzbowymi. Przez środek Parku przepływa rzeka Warta, dzieląc go na tzw. Polder Północny oraz część południową – położoną w obrębie Kostrzyńskiego Zbiornika Retencyjnego. Obszar ten ze względu na swoją niedostępność bardzo długo pozostawał praktycznie niezamieszkały. Dopiero w drugiej połowie XVIII w. rozpoczęły się tam prace regulacyjno-melioracyjne na szeroką skalę. Ujście Warty to również miejsce o wyjątkowo ciekawej historii. W okolicach można napotkać ślady po tajemniczych zakonach joannitów i templariuszy oraz liczne fortyfikacje, w tym pozostałości po potężnych zabudowaniach twierdzy kostrzyńskiej.

Walory krajobrazowe Parku sprawiają, że jest on doskonałym miejscem dla turystów. Szczególnie chętnie odwiedzane są nadwarciańskie rozlewiska, które przyciągają ornitologów i miłośników przyrody. W Parku organizowanych jest szereg wycieczek krajoznawczych, zarówno pieszych jak i rowerowych.